Δέσποινα Μοιραράκη: «Είχα τα χαλιά στις βαλίτσες και έτρεμα στο τελωνείο»
Η Δέσποινα Μοιραράκη μίλησε σε συνέντευξή της και για την περίοδο που μπήκαν τα χαλιά στη ζωή της.
Πώς µπήκαν τα χαλιά στη ζωή σας;
«Ολα, ξέρεις, είναι αλληλένδετα. Και πιστεύω αυτό που λένε, ότι είναι και θέληµα Θεού. Οταν εγώ πήγαινα στα παζάρια στην Αγγλία, αγόραζα τα αντικείµενα τα παλιά και έκανα τότε τις δηµοπρασίες στο «Hilton» και στις εκθέσεις, από πολύ παλιά, ένας έµπορος, ο Αβι -ήταν Πέρσης-, στην αντικερί είχε και ένα χαλί.
Και µου είπε:
«Ντάπι (έτσι µε φώναζε), πάρε αυτό το χαλί και, όταν το πουλήσεις, θα µου φέρεις τα χρήµατα την άλλη φορά». Του είπα: «Αβι µου, εγώ δεν ξέρω από χαλιά». Μου είπε:
«Εντάξει, είναι ένα περσικό κουµ» – τίποτα, ένα µικρό χαλάκι ήταν. Το έφερα στη βαλίτσα µου, το πούλησα και, όταν πήγα ξανά τρεις µήνες µετά, µου είπε: «Εσύ θα διαπρέψεις». Εγώ είπα «τι λέει αυτός».
Μου δίνει τρία χαλιά – στη βαλίτσα µου τα έφερα.
Σε δύο βαλίτσες. Και έτρεµα, το λέω, ειλικρινά, για το τελωνείο. Γιατί τότε ήταν διαφορετικά τα πράγµατα. Τα έστησα όµως εκεί, στο «Hilton», όπου έκανα αυτή την έκθεση µε τα αντικείµενα και τα έπιπλα, και πήγαν τα µάτια όλων των πελατών στα τρία χαλιά.
Πουλήθηκαν το πρώτο βράδυ. Αυτό µου έδωσε ένα κίνητρο και ένα έναυσµα ότι τα χαλιά µπορούν να προσφέρουν κάτι και είναι µια δουλειά που θα είναι δική µου. Και σιγά-σιγά τα τρία χαλιά γίνανε δέκα, τα δέκα γίνανε είκοσι, τα είκοσι γίνανε σαράντα και ούτω καθεξής» ανέφερε στο Secret των Παραπολιτικών
