Σαμπούκος ή κουφοξυλιά το πιο γνωστό αντιιικό βότανο

Σαμπούκος ή κουφοξυλιά το πιο γνωστό αντιιικό βότανο

Όταν οι περισσότεροι άνθρωποι κολλάνε ένα κρυολόγημα ή γρίπη, επισκέπτονται το γιατρό τους ή το τοπικό φαρμακείο, για να πάρουν κάποιο είδος φαρμάκου που πιστεύουν ότι θα τους ανακουφίσει από τα συμπτώματα.

Αλλά σε ένα κρυολόγημα, γρίπη ή οποιοδήποτε άλλο ιό, τα φάρμακα έχουν μόνο την ικανότητα να καλύψουν ή να θεραπεύουν τα συμπτώματα, αλλά δεν μπορούν να εξαλείψουν τον ίδιο τον ιό.

Μόνο το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να το κάνει αυτό.

Οι ιοί, οι οποίοι είναι πολύ μικροί μολυσματικοί παράγοντες που αναπαραγάγονται στο εσωτερικό του σώματος, προκαλούν ασθένειες μόνο, αν πρωτίστως το ανοσοποιητικό σύστημα αδυνατεί να κάνει τη δουλειά του.

Το ανοσοποιητικό σύστημα παρακολουθεί συνεχώς τις απειλές στον οργανισμό μας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι το σώμα τους πολύ συχνά φιλοξενεί ιούς, οι οποίοι δεν προκαλούν ασθένειες.
Σε ένα λίτρο θαλασσινού νερού, για παράδειγμα, περιέχονται πάνω από 100 εκατομμύρια διαφορετικοί ιοί.

Αυτό, για καλή μας τύχη, δεν υπέπεσε στην αντίληψη των υγειονομικών αρχών και των γιατρών, διαφορετικά θα είχε υπάρξει προ πολλού νόμος, σύμφωνα με τον οποίο το μπάνιο στην θάλασσα δεν θα επιτρεπότανε, παρά μόνο με ολόσωμο προφυλακτικό.

Αυτό συμβαίνει επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε θέση να εξουδετερώσει αυτούς τους ιούς πριν να μπορέσουν να αναπαραχθούν σε σημείο όπου να αρχίσουν να προκαλούν συμπτώματα.

Έτσι, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για την αποφυγή ασθενειών που προκαλούνται από ιούς, ή οποιοδήποτε άλλο μολυσματικό παράγοντα, είναι να διατηρήσουμε ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα.

Εαν το ανοσοποιητικό σύστημα αποτύχει, χρησιμοποιήστε το ζαμπούκο. 

Για εκείνες τις στιγμές, όπου το ανοσοποιητικό σύστημα έχει αποτύχει να κάνει τη δουλειά του, υπάρχει μια φυσική θεραπεία που έχει αποδειχθεί ότι είναι μία από τις πιο αποτελεσματικές θεραπείες, για να καταπολεμήσει τους ιούς.

Υπάρχουν πολλές φυσικές θεραπείες, τρόφιμα και άλλες τεχνικές που μπορούν να ενισχύσουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, αλλά στην περίπτωση της καταπολέμησης των κοινών ιών συγκεκριμένα, ο ζαμπούκος είναι ο πιο αποτελεσματικός.

Οι καρποί αυτοί, που τυχαίνει να είναι ένα από τα πιο ισχυρά αντιοξειδωτικά, έχουν χρησιμοποιηθεί για αιώνες στην λαϊκή ιατρική (όπως και σήμερα, και σε άλλες χώρες σε όλο τον κόσμο) για τη θεραπεία από κρυολογήματα, γρίπη, πληγές (όταν εφαρμόζεται τοπικά) και μάλιστα φαίνεται να είναι αποτελεσματικοί και κατά του ιού του απλού έρπητα.

Μια μελέτη του 2001 που δημοσιεύθηκε στο U.S. National Library of Medicine δήλωσε ότι τα εκχυλίσματα του ζαμπούκου είναι μια “φυσική θεραπεία με αντι-ιικές ιδιότητες, ειδικά κατά των διαφορετικών στελεχών του ιού της γρίπης.”

Μια άλλη μελέτη του 2004 που δημοσιεύθηκε στην NLM δήλωσε ότι τα συμπτώματα της γρίπης, διαρκούν μικρότερο χρόνο, όταν χρησιμοποιούμε τον ζαμπούκο:

«Τα συμπτώματα διαρκούν κατά μέσο όρο τέσσερις ημέρες λιγώτερο και η χρήση φαρμακευτικής αγωγής ήταν σημαντικά μικρότερη σε εκείνους που λαμβάνουν εκχύλισμα σαμπούκου σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο.”

Το Πανεπιστήμιο του Maryland γράφει “ο ζαμπούκος μπορεί να έχει αντι-φλεγμονώδη, αντι-ιική, και αντικαρκινικές ιδιότητες” και μια μελέτη προτείνει ότι ο ζαμπούκος θα μπορούσε να σκοτώσει τον ιό H1N1.”

Γιατί οι καρποί του ζαμπούκου είναι τόσο αποτελεσματικοί;

Υποθέτουν ότι οι μαύροι καρποί του Ζαμπούκου περιέχουν μια ειδική ένωση, η οποία επικαλύπτει τους ιούς και τους εμποδίζει από το να διεισδύουν και να μολύνουν τα υγιή κύτταρα.

Πάντως σε άλλες μελέτες, θεωρούν ότι ο ζαμπούκος αλλάζει το ph των βλεννογόνων με αποτέλεσμα οι ιοί να μην μπορούν να προσκολληθούν στις βλεννογόνους οπότε δίνεται χρόνος στο ανοσοποιητικό σύστημα να παράγει αντισώματα.

Η αλήθεια είναι ότι η επιστήμη δεν μπορεί να εντοπίσει πάντα τον λόγο και τον ακριβή τρόπο που η μητέρα φύση θεραπεύει και λειτουργεί τόσο καλά όσο οι ίδιοι, πολύ καλύτερα θα πρόσθετα εγώ!

Υπάρχουν άγνωστα μόρια στη φύση που λειτουργούν με μυστήριους τρόπους στο σώμα.
Το ανθρώπινο σώμα και οι μυστηριώδης ικανότητες του να θεραπεύει και να ξεπερνά τις ασθένειες δεν μπορεί πάντα να προσδιοριστεί ποσοτικά ή ποιοτικά από την επιστήμη

πηγή