Η Φιλαρέτη ζητάει επίμονα από τον Θέμη να της πει αν η Αλεξία ξέρει ποιος είναι ο γιος της κι εκείνος καταλαβαίνει πως τελικά η κόρη του δεν της μίλησε. «Εμφανίστηκε ξαφνικά στο μοναστήρι… ήθελε να μου
μιλήσει… αλλά συνέχεια συνέβαινε κάτι και δε μπορούσα να βρω χρόνο να τα πούμε. Πες μου εσύ… μη με κρατάς σε αγωνία, σε παρακαλώ…», τον εκλιπαρεί και ο Θέμης της λέει να ξεχάσει αυτό που της είπε.
«Ορίστε; Μου είπες ότι ξέρετε ποιος είναι ο γιος μου… αυτό μου είπες… και τώρα μου ζητάς να κάνω σαν να μην άκουσα τίποτα; Είναι δυνατόν; Την ξέρεις την απελπισία μου, ξέρεις την απόγνωση μου τόσα χρόνια…», επιμένει η Φιλαρέτη και τα μάτια της γεμίζουν δάκρυα. Εκείνος της λέει ότι τον πέτυχε σε κακή στιγμή και την ρωτάει τον λόγο που του τηλεφώνησε.
«Έχει γίνει μία κλοπή στο μοναστήρι και θα μπλέξουν άνθρωποι που δεν φταίνε σε τίποτα… γι’ αυτό σε κάλεσα. Θα χρειαστώ έναν καλό δικηγόρο», του εξηγεί και ο Θέμης της υπόσχεται πως θα την βοηθήσει…
«Σ’ ευχαριστώ. Πες μου όμως τι έχει συμβεί με το παιδί μου, σε ικετεύω… Τι είναι αυτό που ήρθε να μου πει η Αλεξία; Θα μου το έλεγε, δηλαδή, έστειλα να της πουν να με περιμένει στο κελί μου αλλά στο μεταξύ έγιναν τόσα πολλά…», συνεχίζει να τον ρωτά με αγωνία, όμως ο Θέμης της λέει και πάλι ότι δεν νιώθει καλά και κλείνει το τηλέφωνο….
Αργότερα, η Φιλαρέτη τηλεφωνεί στην Αλεξία και της λέει ότι θα πάει στην Πάτρα να την βρει για να μιλήσουν για τον γιο της. Εκείνη τα χάνει και αναρωτιέται πως έμαθε ότι η ίδια γνωρίζει την αλήθεια. «Ξέφυγε του
πατέρα σου, μιλήσαμε στο τηλέφωνο», της απαντάει αλλά η Αλεξία της ζητάει να μην έρθει στην Πάτρα και της υπόσχεται πως θα της τηλεφωνήσει το πρωί.
