Βαρεμάρα: Πότε μπορεί να είναι εποικοδομητική για τα παιδιά;
Πώς η βαρεμάρα μπορεί να αποτελεί ένα αναπάντεχο κλειδί για την υγιέστερη ανάπτυξη του παιδιού.
Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο συσκευές, παιχνίδια και οθόνες. Αυτό όμως που έχει επίσης αυξηθεί είναι οι ανησυχίες για τη συμπεριφορά των παιδιών. Πρόκειται για φυσιολογική ανάπτυξη ή κακή ανατροφή;
Αναμφίβολα οι οθόνες κάνουν τη δουλειά τους. Το παιδί διασκεδάζει και επικεντρώνεται σε μια σειρά ή ταινία και οι γονείς κάνουν ένα διάλειμμα. Αλλά ως αποτέλεσμα, αυτό που έχει προκύψει είναι χαμηλότερα επίπεδα ανοχής στην πλήξη.
Στα σημερινά κοινωνικά πρότυπα, η βαρεμάρα έχει αποκτήσει κακή φήμη, ιδίως μεταξύ των παιδιών. Ωστόσο, τι θα γινόταν αν η πλήξη κρατούσε το κλειδί για την υγιέστερη ανάπτυξη των παιδιών μας;
Η βαρεμάρα ενισχύει την ανεκτικότητα στην απογοήτευση
Η ανοχή στη απογοήτευση σημαίνει την ικανότητα διαχείρισης των συναισθημάτων, ιδιαίτερα των δυσάρεστων, όπως το άγχος, ο εκνευρισμός και η ενόχληση. Ως άνθρωποι, το αντανακλαστικό μας είναι να επιλύουμε γρήγορα τα δυσάρεστα συναισθήματα.
Ωστόσο, αυτό στέλνει επίσης υποσυνείδητα το μήνυμα ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε αυτά τα συναισθήματα, γι’ αυτό και πρέπει να τα ξεφορτωθούμε αμέσως. Τα παιδιά αντιλαμβάνονται αυτή την μαθημένη συμπεριφορά.
Η πλήξη διδάσκει την υπομονή και την ενσυνειδητότητα. Το παιδί θα μάθει να συντονίζεται με τα συναισθήματά του καθώς εξοικειώνεται με αυτά. Όσο περνάει ο καιρός, τα δυσάρεστα συναισθήματα δεν θα μοιάζουν τόσο παρεμβατικά ή απειλητικά.
Ενθαρρύνει τη δημιουργική σκέψη και τη λήψη αποφάσεων
Όταν η μέρα ενός παιδιού είναι δομημένη, είναι προβλέψιμη, παραγωγική και επιτρέπει στο παιδί να συγκεντρωθεί καλύτερα. Ωστόσο, αυτό που λείπει είναι οι δεξιότητες λήψης αποφάσεων. Το παιδί δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το πώς θα απασχολήσει το χρόνο του, καθώς όλα έχουν προσχεδιαστεί.
Η παροχή χώρου για βαρεμάρα ενθαρρύνει τη δημιουργική σκέψη και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Αντί να ακολουθεί ένα πρόγραμμα το παιδί θα πρέπει να πάρει μια απόφαση για το πώς θα περάσει το χρόνο του.
Διαμορφώνει ταυτότητα
Ένα παιδί στο οποίο δίνεται ο χώρος να αποφασίσει τι θέλει να κάνει διαμορφώνει ταυτότητα. Συχνά, οι γονείς εμπλέκουν τα παιδιά τους σε πολυάριθμες δραστηριότητες όπως αθλήματα ή εξωσχολικά προγράμματα.
Για παράδειγμα, ας πούμε ότι το παιδί επιλέγει το ποδόσφαιρο. Μπορεί επειδή τα πάει καλύτερα σε αυτό το άθλημα ή επειδή έχει ενθαρρυνθεί από τους γονείς. Ωστόσο, ας πούμε επίσης ότι το παιδί αυτό έχει εσωτερική δημιουργικότητα και μια έφεση για τη μουσική.
Ίσως οι γονείς να μην είχαν ποτέ μια έλξη προς τη μουσική και να μην έπαιζαν κάποιο όργανο, οπότε αυτή η ιδέα δεν ήταν στο προσκήνιο του μυαλού τους όταν επέλεγαν εξωσχολικά προγράμματα. Το να αφήσουν αυτό το παιδί να βαρεθεί εποικοδομητικά θα μπορούσε να έχει αποκαλύψει αυτό το ενδιαφέρον.
