Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, που η θερμοκρασία πέφτει σε χαμηλά επίπεδα, οι σκύλοι μπορεί να αρχίσουν να τρέμουν από το κρύο. Υπάρχουν όμως ορισμένες περιπτώσεις που το ρίγος παύει να είναι «αθώο» . Δείτε πότε
Είναι κάποιοι σκύλοι που δεν αντέχουν το κρύο, και τουρτουρίζουν. Καθώς, λοιπόν, βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα, και η θερμοκρασία είναι χαμηλή, ενδέχεται, οι μικροί μας φίλοι να τρέμουν από το κρύο.
Ο σκύλος τρέμει: Πότε πρέπει να ανησυχήσουμε και να τον πάμε στον κτηνίατρο
Ωστόσο, ένας σκύλος δεν εκδηλώνει αυτό το σύμπτωμα μόνο λόγω κρύου. Υπάρχουν κι άλλες αιτίες που χρειάζονται την προσοχή μας.
«Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό, είναι να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πότε πρέπει να επισκεφτούμε τον κτηνίατρο, ή να απευθυνθούμε σε έναν εκπαιδευτή σκύλων», τονίζει η κτηνίατρος, Dr Νικολέτα Σερέτη και αναφέρει ότι υπάρχουν πολλές αιτίες, που ένας σκύλος τρέμει.
Ένας σκύλος, λοιπόν, μπορεί να τρέμει από το κρύο.
Η φυσιολογική του θερμοκρασία είναι μεταξύ 38,3 και 39,4 βαθμούς Κελσίου, αναφέρει η κα Σερέτη, και όταν πέφτει, είναι φυσιολογικό να κρυώνει και να τρέμει. Επίσης, τρέμουλο μπορεί να εκδηλώσει όταν τον κάνουμε μπάνιο, αν βραχεί η γούνα του από μια αναπάντεχη βροχή, ακόμη και όταν κολυμπήσει στη θάλασσα.
Επίσης, οι στομαχικές διαταραχές είναι ικανές να προκαλέσουν τρέμουλο, όπως και ο πυρετός. Στην περίπτωση αυτή, όπως επισημαίνει η κα Σερέτη, πρέπει να επισκεφτείτε τον κτηνίατρό σας.
Η πείνα είναι πιθανό να προκαλέσει τρέμουλο. Γι΄αυτό είναι καλό να τηρούμε ένα σταθερό πρόγραμμα σίτισης του σκύλου μας, έτσι ώστε να μην τον αφήνουμε να περιμένει.
Ένας ακόμη λόγος, σύμφωνα με την κτηνίατρο, είναι ο έντονος ενθουσιασμός. Αν, για παράδειγμα, απουσιάσουμε για μεγάλο χρονικό διάστημα από το σπίτι και επιστρέψουμε τη στιγμή που ο σκύλος μας δεν μας περιμένει, υπάρχει η πιθανότητα να αρχίσει να τρέμει από τη χαρά του. Και, στη συνέχεια, να ουρήσει. Ή, αν ο σκύλος είναι πολύ ανυπόμονος και θέλει κάτι πολύ, μπορεί να αρχίσει να τρέμει, μέχρι να του δώσουμε αυτό που μας ζητάει. Στην περίπτωση αυτήν, απευθυνθείτε σε κάποιον θετικό εκπαιδευτή για να αυξήσετε τα επίπεδα υπομονής του.
Επίσης, ένας σκύλος μπορεί να τρέμει επειδή έχει φάει φόλα, ή κάποιο τοξικό, για εκείνον, φάρμακο. Στην περίπτωση που το τρέμουλο συνδυάζεται με σπασμούς και έντονη σιελόρροια, απευθυνθείτε άμεσα στον κτηνίατρο.
Ο φόβος και το άγχος προκαλούν τρέμουλο στον σκύλο.
Ορισμένοι σκύλοι ενδέχεται να φοβούνται δυνατούς ήχους, όπως πυροτεχνήματα ή καταιγίδες.
Οι ηλικιωμένοι σκύλοι είναι πιθανό να τρέμουν καθώς τυχόν προβλήματα, όπως η απώλεια ακοής και η απώλεια όρασης λόγω καταρράκτη, μπορούν να επηρεάσουν την προσωπικότητα και την αυτοπεποίθησή τους.
Επίσης, εάν ο ηλικιωμένος σκύλος σας τρέμει ή ταράζεται, ειδικά το πίσω άκρο του, μπορεί να εμφανίζει ένα από τα σημάδια πόνου λόγω αρθρίτιδας.
Οι σκύλοι μπορεί, επίσης, να εμφανίσουν γενικευμένο πόνο λόγω οδοντικής νόσου, μόλυνσης και τραυματισμού. Ανάλογα με την πηγή του πόνου, ο κτηνίατρός σας μπορεί να συστήσει περαιτέρω διαγνωστικές εξετάσεις και/ή να συνταγογραφήσει παυσίπονα.
Το τρέμουλο είναι, επίσης, ένα σύμπτωμα που μπορεί να παρουσιάσει ο σκύλος όταν πάσχει από κάποια από τις ακόλουθες νόσους, σύμφωνα με την κα Σερέτη:
1. Νόσος του Addison: Αν και η νόσος του Addison διαγιγνώσκεται συχνότερα σε σκύλους ηλικίας τεσσάρων έως πέντε ετών, μπορεί να προσβάλει όλους τους σκύλους, οποιασδήποτε ηλικίας. Για τη νόσο απαιτείται θεραπεία, γιατί είναι απειλητική για τη ζωή του σκύλου.
Τα σκυλιά που πάσχουν, μπορεί να φαίνονται πολύ νωθρά και να εμφανίσουν εμετό, διάρροια, απώλεια βάρους, απώλεια όρεξης, τρέμουλο και απώλεια τρίχας. Τα συμπτώματα είναι συχνά ασαφή, μη ειδικά, και έρχονται και παρέρχονται.
Επίσης, τα σκυλιά με Addison’s δεν παράγουν αρκετή κορτιζόλη – μια ορμόνη που παράγεται από τα επινεφρίδια και βοηθά τους σκύλους να ανταποκρίνονται στο στρες και να ρυθμίζουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Στην περίπτωση που ο σκύλος σας έχει αυτά τα συμπτώματα, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας. Πιθανότατα θα συστήσει εξέταση αίματος και ούρων για τον έλεγχο της νόσου του Addison, ή για άλλες ασθένειες.
2. Νευρολογική νόσος: Τα σκυλιά που αντιμετωπίζουν ορισμένες παθήσεις του εγκεφάλου, μπορεί να παρουσιάσουν τρέμουλο, και, μερικές φορές, επιληπτικές κρίσεις.
Η μόλυνση και/ή η φλεγμονή του κεντρικού νευρικού συστήματος μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί σε εξετάσεις ρουτίνας. Για τον λόγο αυτόν, ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας παραπέμψει σε κτηνίατρο – νευρολόγο για να αξιολογήσει την κατάσταση και να γίνουν πιο εξειδικευμένες εξετάσεις.
Όταν ένας ηλικιωμένος σκύλος αρχίζει ξαφνικά να τρέμει, πρέπει πάντα να έχει αποκλειστεί η νευρολογική νόσος. Να θυμάστε, όμως, ότι είναι μόνο ένας από τους πολλούς λόγους για αυτό το σύμπτωμα.
3. Το σύνδρομο Generalized Tremor Syndrome (GTS) είναι γνωστό ως Σύνδρομο Αναταράξεως Σκύλων. Πρόκειται για μία δύσκολη ασθένεια, καθώς δεν έχει γίνει ακόμα γνωστό τι την προξενεί.
Ονομάζεται και white dog shaker syndrome, επειδή πρώτα παρατηρήθηκε σε μικρόσωμα λευκά σκυλιά, όπως τα Poodles, τα West Highland, τα Maltese και τα Bichons. Ωστόσο, μπορεί να παρουσιαστεί σε όλους τους σκύλους, ηλικίας εννέα μηνών έως δύο ετών. Για την αντιμετώπισή του χρειάζεται φαρμακευτική αγωγή. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας.
4. Ιδιοπαθής νόσος: Στην ιατρική, συνήθως, χρησιμοποιούμε τον όρο «ιδιοπαθής» για ασθένειες «άγνωστης αιτίας». Υπάρχουν πολλές ιδιοπαθείς καταστάσεις στην κτηνιατρική, από επιληπτικές κρίσεις έως αιθουσαία νόσο.
Δυστυχώς, το ιδιοπαθές σύνδρομο είναι μια διάγνωση αποκλεισμού.
Με άλλα λόγια, οι κτηνίατροι αποκλείουν όλα τα άλλα και μετά μένουν με την ιδιοπαθή νόσο ως εναλλακτική εξήγηση.
Εάν ο ηλικιωμένος σκύλος σας παρουσιάζει τρέμουλο στα πίσω πόδια, το πρόβλημα δεν έχει εξελιχθεί σε προοδευτική νευρολογική νόσο, και ο κτηνίατρός σας έχει αποκλείσει άλλες κοινές διαγνώσεις, η διάγνωση αυτή δεν είναι άσχημη. Θεωρείται καλοήθης κατάσταση.
Τέλος, η κα Σερέτη συμβουλεύει: «Σε κάθε περίπτωση, αν ο σκύλος σας αρχίσει να τρέμει για πάνω από μισή ώρα, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας».
● Η κυρία Νικολέτα Σερέτη είναι απόφοιτος της Κτηνιατρικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Και, όπως λέει: «Από πολύ μικρή θυμάμαι την επικοινωνία και το δέσιμο που είχα με τα ζωάκια. Και πάντα έλεγα πως όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω κτηνίατρος. Κάτι που, πολλά χρονιά μετά, κατάφερα και το 2016 αποφοίτησα από την Κτηνιατρική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου με πολλές γνώσεις πάνω στα κατοικίδια και, πάνω από όλα, στο πώς να δείχνω έμπρακτα την αγάπη μου προς αυτά. Δηλαδή, να τα θεραπεύω. Επιμορφώνομαι συνεχώς, διότι η επιστήμη της κτηνιατρικής εξελίσσεται με γοργούς ρυθμούς και προσφέρει καλύτερες λύσεις σε προβλήματα υγείας των κατοικίδιων. Και μου αρέσει, όλες αυτές τις γνώσεις μου να τις μοιράζομαι με τους κατοικιδιογονείς. Τελειώνω ένα μεταπτυχιακό που έχω ξεκινήσει στον κλάδο μου, στις Βρυξέλλες».
