4 γράμματα, μυριάδες «δολοφονίες»: Η πανεύκολη λέξη που 4 στους 5 Έλληνες δεν έχουν ιδέα πώς γράφεται
Το βλέπουμε στο βλέμμα σας.
Δεν χρειάζεται να πείτε πολλά- σας είπαμε, το βλέπουμε: είστε έτοιμοι να μας πατάξετε, σε βαθμό απώλειας των ηλεκτρονικών μας αισθήσεων.
Πριν προβείτε στο απονενοημένο, ακούστε μας: διακοπές. Άδεια. Κατέβασμα ρολών. Παρατεταμένο ξύσιμο ενός πολύ συγκεκριμένου σημείου του σώματός μας.
Προτού φτάσουμε στο έσχατο σημείο περιγραφής, σταματάμε. Το πιάσατε, έτσι δεν είναι; Ο λόγος για τον οποίο η αγαπημένη (με βάση τα μηνύματα που λαμβάνουμε στις σελίδες μας στα social) σας «στήλη» έκανε ένα ολιγοήμερο διάλειμμα δεν είναι άλλος από το γεγονός πως ορδές ολόκληρες από συντάκτες του menshouse ξεχύθηκαν στις παραλίες, γράφοντας στα παλαιότερα των σαγιονάρων τους το site.
Πλέον, ωστόσο, οι μέρες της εργασιακής ραστώνης παρήλθαν και μπαίνουμε με περίσσια όρεξη στο γλωσσικό ψητό: λέξεις που γράφουμε λάθος, part… έχουμε χάσει το μέτρημα.
Σήμερα, θα «παρουσιάσουμε» μία μικρή λέξη που την έχουμε δει γραμμένη λάθος πλείστες όσες φορές, με την ανεπαρκή εξήγηση πως «έτσι τη μάθαμε παιδιά στο σχολείο».
Ο (ασαφής, μέχρι τώρα) λόγος για το «άσος», που είμαστε σίγουροι πως το έχει πάρει το μάτι σας (ή, ακόμα χειρότερα, το έχετε γράψει κι εσείς…) ως «άσσος». Με ένα σύντομο γκουγκλάρισμα, μάλιστα, διαπιστώνει κανείς πως το άτυπο σκορ στο ντέρμπι άσος-άσσος είναι πασιφανώς ισοπαλία.
Κακώς, κάκιστα. Τα πράγματα, όπως συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις λέξεις, είναι απλούστατα: η λέξη δεν έχει ελληνική ρίζα, αλλά προέρχεται από το ιταλικό “asso” που, με την σειρά του, προέρχεται από το λατινικό “as” (το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, ήταν ρωμαϊκό νόμισμα).
Ο πασίγνωστος κανόνας, λοιπόν, που γνωρίζουν και οι πλέον αδαείς γλωσσολογικές πέτρες, λέει πως όσες λέξεις προέρχονται από ξένες γλώσσες και δεν έχουν ελληνική ρίζα, γράφονται με τον πιο απλό τρόπο.
Ποιος είναι ο απλούστερος τρόπος εν προκειμένω; Ακριβώς: άσος.
Καρδιές μας, μετά από τέτοια παρουσίαση-επεξήγηση, ένα πράγμα μπορούμε να πούμε μετά βεβαιότητος: σας τα δώσαμε όλα και μείναμε…
Και μείναμε…