Η φασολάδα είναι μια από τις πιο παραδοσιακές σούπες της ελληνικής κουζίνας. Και δικαιολογημένα, μια και είναι νόστιμη και θρεπτική. Εδώ θα δούμε τη «διάσημη» σούπα της γιαγιάς. Και λέω διάσημη, γιατί είναι απλά η κλασική και υπέροχη συνταγή της φασολάδας ρε παιδιά. Δηλαδή κοκκινιστή και χυλωμένη, ό,τι πρέπει για το κρύο…
Υλικά Συνταγής
3 φλυτζάνια του τσαγιού φασόλια
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
4 καρότα σε ροδέλες
2 ρίζες σέλινο ψιλοκομμένο
4 κλωνάρια σέλινο
1 κονσέρβα ντομάτα
2 κουταλιές της σούπας ντοματοπελτέ
1 φλυτζάνι ελαιόλαδο
αλάτι και πιπέρι
Εκτέλεση συνταγής
Κατ’αρχάς προτιμάμε ελληνικά φασόλια, από ορεινές περιοχές, που είναι καλύτερης ποιότητας και πιο νόστιμα. Μπορείτε να βάλετε ό,τι είδος φασολιού, μικρό ή μεγάλο θέλετε. Αλλά να ξέρετε πως κάθε φασόλι θέλει διαφορετικό χρόνο μαγειρέματος.
Επίσης, τα φασόλια -πριν το βράσουμε στην φασολάδα μας- θέλουν μούσκεμα. Καλό μούσκεμα από βραδύς που λέμε. Δηλαδή παίρνουμε μια κατσαρόλα, ρίχνουμε τα φασόλια μέσα και τη γεμίζουμε νερό, ώστε να καλύψει πλήρως τα φασόλια και να έχει 8-10 εκατοστά νερό από πάνω. Τα αφήνουμε εκεί όλο το βράδυ.
Την επόμενη μέρα, πετάμε το νερό και πλένουμε καλά τα φασόλια.
Βάζουμε πάλι νερό στην κατσαρόλα και κάνουμε το λεγόμενο πρωτοβράσιμο, χωρίς αλάτι. Δηλαδή τα βράζουμε για 10-20 λεπτά και μετά πετάμε και εκείνο το νερό. Γενικά ο κανόνας στα φασόλια είναι: τα βράζουμε για λίγο σε καθαρό νερό και μετά τα μαγειρεύουμε στη φασολάδα σε άλλο νερό. Αν δεν το κάνουμε αυτό, η φασολάδα μας θα έχει τις γνωστές ανεπιθύμητες παρενέργειες («φούσκωμα» κλπ)
Μόλις τελειώσει αυτή η διαδικασία, βάζουμε σε μια άλλη κατσαρόλα το ελαιόλαδο, το ζεσταίνουμε σε χαμηλή θερμοκρασία (δεν το καίμε!) και τσιγαρίζουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι.
Έπειτα, ρίχνουμε στην κατσαρόλα τα φασόλια και τα υπόλοιπα λαχανικά, μαζί με αλάτι και πιπέρι.
Συμπληρώνουμε με νερό μέχρι να σκεπαστούν όλα τα φασόλια.
Καπακώνουμε την κατσαρόλα και αφήνουμε τη φασολάδα να βράσει σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά μέχρι να χυλώσει καλά. Το μυστικό της φασολάδας, φίλοι μου, είναι το αργό μαγείρεμα – όπως πρέπει να κάνουμε πάντα αν θέλουμε καλό φαγητό.
Αυτό είναι όλο! Η παραδοσιακή φασολάδα μας, ζεστή και πεντανόστιμη, είναι έτοιμη να την φάμε με ωραίο ψωμάκι, ρέγγα, ελιές, τουρσιά ή όποια σαλάτα εποχής θέλουμε!
Καλή όρεξη!
Τι ξέρατε για τη φασολάδα;
Η φασολάδα λέγεται και φασουλάδα και καθιερώθηκε ως εθνικό φαγητό των Ελλήνων την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά.
Σε όλες τις εκδοχές της, η σούπα αποτελείται από μεγάλα φασόλια (γίγαντες) και διάφορα λαχανικά, αν και κάποιοι βάζουν και κρέας. Τώρα πόσοι είχαν κρέας τα παλιά τα χρόνια, μην με ρωτάτε, συνηθίζεται άλλωστε να παίρνουμε ένα παραδοσιακό πιάτο, να του αλλάζουμε τα φώτα και να το λέμε μοντέρνα κουζίνα. Αλλά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα…
Πάντως σε πολλές περιοχές της χώρας συνδυάζεται είτε στο μαγείρεμα είτε στο σερβίρισμα με κρέας ή καπνιστά ψάρια. Για παράδειγμα στο Πήλιο βάζουν λουκάνικο. Εμείς την τρώμε με καπνιστή ρέγγα ή ταραμοσαλάτα. Αυτό γίνεται ώστε η φασολάδα να εμπλουτιστεί με λιπαρά και ζωικές πρωτεΐνες.
Συνήθως η φασολάδα φτιάχνεται κοκκινιστή, αν και υπάρχουν παραλλαγές για λεμονάτη φασολάδα.
Τα διάφορα εδώδιμα (σέλινο, δάφνη, θυμάρι, ρίγανη, κλπ) μπαίνουν γιατί εκτός από το άρωμα είναι καταπραϋντικά για το εντεράκι μας…
Η φασολάδα η κοκκινιστή ταιριάζει με σέλινο, μαϊντανό και δάφνη. Μπορούμε όμως να προσθέσουμε δυόσμο, πάπρικα, μπαχάρι στις ντοματένιες φασολάδες, ξύσμα πορτοκαλιού!
Τι να προσέξετε στα φασόλια
Το είπαμε και πριν, αλλά να προτιμάτε τα ελληνικά φασόλια, και ειδικά από ορεινές περιοχές, που είναι καλύτερης ποιότητας και πιο νόστιμα
Αν αγοράσετε χύμα φασόλια, να αποφεύγετε τα κιτρινισμένα. Γενικά το κιτρίνισμα στα φασόλια δείχνει ότι είναι παλιά εσοδείας. Επίσης, να ξέρετε ότι όσο πιο παλιό είναι το φασόλι τόσο περισσότερο θέλει να το βράσεις για να μαλακώσει.
Μουσκεύουμε καλά τα φασόλια για ένα βράδυ. Πρωτοβράζουμε σε ένα νερό και το πετάμε. Μετά τα μαγειρεύουμε σε χαμηλή φωτιά, αργά και βασανιστικά!
Δεν βάζουμε αλάτι στο πρωτοβράσιμο των φασολιών γιατί σκληραίνουν!
