Πριν τον Διαφωτισμό του 18ου αιώνα, οι άνθρωποι στην Ευρώπη πίστευαν σε δαίμονες, φαντάσματα, μάγισες, βαμπίρ και πολλά ακόμη… παρόμοια πλάσματα.
Ακόμη και άνθρωποι που είχαν έστω και κάποια στοιχειώδη μόρφωση, έπαιρναν τις παραφυσικές δραστηριότητες… στα σοβαρά. Έκαναν συζητήσεις και έρευνες γύρω από μία σειρά «περίεργων» ιστοριών, πολλές από τις οποίες έχουν επιβιώσει έως σήμερα.
Το listverse.com, σε κείμενό του με τίτλο «10 παραφυσικές εμφανίσεις της Γηραιάς Ηπείρου», παρουσιάζει το… top 10 τέτοιων ιστοριών και μάλιστα έχει στην πρώτη θέση μια ιστορία για τον «Vrykolaka» της Μυκόνου!
Αναφέρει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα:
«Κατά την διάρκεια της επίσκεψής του στη Μύκονο, το 1.700, ο Γάλλος βοτανολόγος, Joseph Pitton de Tournefort, έμαθε για έναν νεκρό χωρικό ο οποίος επέστρεφε τα βράδια στη ζωή. Μετά τη δολοφονία του από έναν άγνωστο κι ενώ εκείνος εργαζόταν σε χωράφια, ο άνδρας υποτίθεται πως έγινε βρυκόλακας (σ.σ. εδώ να σημειώσουμε πως χρησιμοποιείται αυτή ακριβώς η λέξη απλά με… λατινικούς χαρακτήρες) ένα αθάνατο πλάσμα παρόμοιο με τα βαμπίρ της ανατολικής Ευρώπης. Στην αρχή, αυτός ο βρυκόλακας ήταν κυρίως ακίνδυνος, αναποδογύριζε έπιπλα και αγκάλιαζε τους ανθρώπους. Κάποια στιγμή όμως οι νησιώτες ενοχλήθηκαν, έθαψαν τον βρυκόλακα και ξερίζωσαν την καρδιά του. Αυτό δεν σταμάτησε τον βρυκόλακα, ο οποίος άρχισε να δέρνει τους ανθρώπους, να καταστρέφει τις στέγες τους και να τους κλέβει το αλκοόλ. Σύμφωνα με τον Tournefort, μερικοί άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και άλλοι επισκέφθηκαν τον τάφο του βρυκόλακα για να του επιτεθούν με ένα σπαθί ενώ αυτός κοιμόταν κατά την διάρκεια της ημέρας. Τελικά, οι αρχές διέταξαν τον βρυκόλακα να μετακινηθεί στο κοντινό νησί του Αγίου Γεωργίου, όπου το σώμα του πυρπολήθηκε».
